اگر دروغ ، این اسباب مشغله آمیزِ دنیا ی بشریت وجود نداشت چه بسا نیازی به محکمه در بسیاری از موارد نبود .
اگر صداقت در گفتار وجود داشت بدون هیچ اغراقی تناوب در جلسات دادرسی
برچیده میشد و با فرا رسیدن اولین جلسه دادرسی فصل خصومت حادث میگردید
چه بسا با گفتار صادقانه بسیاری از دعاوی به صورت بالقوه میماند و فصل میشد و هیچ گاه به فعلیت نمیرسید.
دروغ منشاء شکلگیریِ غالب دعاوی و فارغ از تمام قصورها ؛ موجد اطاله دادرسی در محاکم است، و مانعی عظیم بر سر راه احقاق حق .
ای کاش دروغ ناشناخته میماند و ابنا بشر را به این از هم گسیختگی و
درماندگی نمیکشاند تا امروز وقتی مشکلاتمان را کنکاش میکردیم علل تمام
مشکلاتمان را در دروغ نمیدیدم .
گاهی دنیای بی دروغ را تصور کنیم بلکه از به وجد آمدن از این رویای
صادقه از دروغ گفتن امتناع کنیم و با جسارت حقیقت را بگوئیم حتی اگر با
گفتن حقیقت مالی ، کسی یا چیزی را از دست بدهیم .
به وضعی دچار شده ایم که در سال میلیاردها دلار خرج میشود تا حقیقتی
کشف شود ، میلیاردها دلار خرج میشود تا حقیقتی که مبرهن است اما از روی
حقارت کتمان شده ؛ آشکار گردد ...
صادق باشیم؛ با فرض اینکه بازَنده میشویم .
سعید هادی پور
No comments:
Post a Comment